رابطه بین ادراک کیفیت خدمات توسط بیماران و تحلیل رفتگی شغلی پرستاران در بیمارستان شهید مصطفی خمینی ایلام

مقدمه: تحلیل رفتگی، احساس از دست دادن انرژی و بی قدرتی، ناامیدی و ناتوانی است. کیفیت به عنوان ارضای نیازهای مشتریان تعریف می شود. این تعریف بر توانایی سازمان جهت تعیین نیازها و خواسته های مشتریان و برآورده کردن این نیازها تاکید دارد. ادراک کیفیت خدمات توسط بیماران می تواند به پرستاران که به صورت مداوم با بیماران در ارتباط هستند منتقل شود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی 100 نفر از بیماران و 100 نفر از پرستاران که توسط نمونه گیری آسان به دست آمدند انجام شد. ابزار مورد استفاده پرسش نامه ای دو بخشی مشتمل بر پرسش نامه تحلیل رفتگی شغلی پرستاران مسلش و جکسون (1981) و پرسش نامه استاندارد سنجش ادراک کیفیت خدمات سروکوال زدهمل و بیتنر(1996) بود. پایایی و روایی پرسش نامه ها تایید شد و داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 آنالیز گردید و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده خطی، آنالیز واریانس، آزمون رتبه بندی فریدمن مورد استفاده قرار گرفتند. یافته های پژوهش: ادراک بیماران از کیفیت خدمات و ابعاد آن بر تحلیل رفتگی شغلی پرستاران موثر بودند. همدلی (β=0.577, p<0.50)، ملموس بودن (β=0.486, p<0.50)، تضمین (β=0.472, p<0.50)، قابلیت اعتماد (β=0.144, p<0.50) و پاسخگویی (β=0.025, p<0.50)، به ترتیب بیشترین اثر معنادار منفی بر تحلیل رفتگی پرستاران دارند.  بحث و نتیجه گیری: با ارائه خدمات بهتر و توجه به بیماران می توان رضایت و وفاداری آنان را تامین نمود و مانع از تحلیل رفتگی کارکنان و پرستان بیمارستان شد